|
|
| subject |
Opstellen van toen over het onderwijs van nu |
'Erg benieuwd naar wat ik schreef'
door Jan van de Ven
16 feb 2008, 02:55 - DEURNE - "Ja, ik ben héél benieuwd naar wat ik toen geschreven heb." Oud-leerling Ton Keunen van het Sint-Willibrordgymnasium is een van de scholieren van wie een kwart eeuw geleden een opstel werd ingemetseld in een muur van de Deurnese school.
Ton Keunen: Ik ben benieuwd of in mij toch een Nostradamus schuilt.
VORIGE STARTSTOP1/1VOLGENDE
Maandag komen ze tevoorschijn.
Ton Keunen (39) is een van de weinige mensen wier opstel is ingemetseld, die zich inmiddels hebben gemeld. Hij moet, denkt hij, in de vierde klas gezeten hebben. Maar veel kan hij zich niet herinneren van wat hij toen op papier heeft gezet.
Het opstel moest gaan over de school van vijfentwintig jaar later. Die opdracht op zich herinnert Keunen zich nog wel. "Ik ben dus benieuwd of in mij toch een Nostradamus schuilt", verwijst hij naar de bekende Franse ziener uit de zestiende eeuw.
Maar zelf erbij zijn, maandag, dat lukt Keunen niet. Hij moet repeteren voor de musical Dirty Dancing van Joop van den Ende, waarin hij de rol van Moe Pressman speelt.
Keunen is na de Hogeschool voor de Kunsten in Maastricht en een carrière in 'verandermanagement' een paar jaar geleden zijn passie voor acteren en zingen gevolgd. Hij woont in Amsterdam.
Nu musicalster, was hij eerder te zien in de film Just a moment en (een gastrol) in de televisieserie Kinderen geen bezwaar.
Over twee weken heeft hij met Dirty Dancing z'n eerste try-out, op 9 maart gevolgd door de première in het Utrechtse Beatrixtheater.
In de loop van het gesprek komt het een beetje terug, zegt Keunen.
"Het opstel ging ook over automaten, herinner ik me. Snoepautomaten waar je iets tegen zegt en dat er dan vanzelf een Mars of een Snickers uitkomt. Maar verder... Ik zou het niet meer weten."
Het Sint-Willibrordgymnasium heeft op het artikel over de ingemetselde opstellen in de krant van vrijdag en op de website van het ED nog maar een paar reacties ontvangen, zegt leerkracht Louise de Jong desgevraagd. Het is een verrassing of er maandag leerlingen van toen aanwezig zullen zijn. |
| 19-02-2008 08:16 | Thijs van Maris [2002] |
| * * * |
| subject |
Reactie: Opstellen van toen over het onderwijs van nu |
Ze voorzagen robots in het onderwijs
door Paul Verhees
19 feb 2008, 02:50 - DEURNE - Duits als vak op school bestaat niet meer, want Duitsland is inmiddels vernietigd.
Rector Cees Wouters tikt de glazen steen met de brieven kapot, oud-leerlinge Ellen Schrauwen deinst er bij terug. foto Ton van de Meulenhof
VORIGE STARTSTOP1/1VOLGENDE
Nederlands wordt hooguit nog gegeven als dode taal, want iedereen spreekt nu Engels. Er is een belangrijke rol weggelegd voor robots. Een enkeling denkt dat de wereld vergaat en dat het leven opnieuw begint. Op school leren ze dus communiceren met een tam-tam.
Een rijke fantasie hadden de leerlingen van het St.-Willibrord Gymnasium in Deurne een kwart eeuw geleden. Toen het gymnasium in 1983 zijn zilveren jubileum vierde, kregen de leerlingen de opdracht om een opstel te schrijven met het antwoord op de vraag 'Hoe zal het onderwijs dat mijn kleinkinderen krijgen eruit zien?' De opstellen werden in een glazen steen ingemetseld bij de leerlingeningang van het toen nieuwe schoolgebouw aan de Beukenstraat in Deurne.
De ingang van toen is nu onderdeel van het kantoortje van conrector Beatrijs Koopman. Daar tikte rector Cees Wouters gistermiddag de glazen steen kapot, zodat de zorgvuldig gesealde opstellen konden worden uitgepakt. Het uitpakken van de 21 opstellen was tevens het startsignaal voor het 50-jarig jubileum dat het St.-Willibrord Gymnasium dit jaar viert.
Het gebeurde allemaal onder het toeziend oog van onder anderen Ellen Schrauwen, die destijds in klas 1D zat en de opstellen mee had ingemetseld. Ze had ook zelf haar toekomstvisie aan het papier toevertrouwd. In een keurig handschrift. De meeste opstellen zijn handgeschreven met balpen, vulpen of potlood. Slechts een paar opstellen zijn met een schrijfmachine getikt.
De leerlingen van nu vragen zich af hoe hun leeftijdgenoten 25 jaar geleden de toekomst in keken. "Dachten ze al na over het gebruik van computers op school?", vraagt Rens Bakker van de leerlingenraad zich af. Dat deden ze, blijkt als de opstellen even later gelezen worden. Ria Siebesma vond ervoor in haar opstel zelfs het woord 'computerlijk' uit, in plaats van 'schriftelijk'. En ene R. van Oijen uit klas 2a noemt zijn of haar kleinkinderen Com en Puter.
In de opstellen is de toepassing nog primitief vergeleken met de vlucht die de computer in de samenleving genomen heeft. Het zouden sprekende apparaten worden die vragen stelden en waar lampjes zouden aangeven of een antwoord goed of fout was. Dat er ooit internet zou komen, hadden de leerlingen van begin jaren tachtig niet voorzien. Wel werd er veel verwacht van de rol die robots zouden gaan vervullen. Ook werd er voortgeborduurd op de beleving van begin jaren tachtig, toen bijvoorbeeld de Koude Oorlog de leerlingen heel erg bezig hield. Sommigen speculeerden op de ondergang van de toenmalige beschaving door een atoomoorlog. Anderen voeren Russisch op als taal in het vakkenpakket van de toekomst.
Cathelijne Dickhoff uit klas 1A had een heel nuchtere kijk op de ontwikkelingen. 'Ik denk dat het onderwijs niet zoveel zal veranderen want iedereen is nu overal op aan het bezuinigen en daardoor zal er niet zoveel verandering/ vooruitgang zijn want er wordt natuurlijk ook op het onderwijs bezuinigd.'
Alle opstellen die gisteren uit de muur zijn gehaald, worden gebundeld in een jubileumboek over het St. Willibrord Gymnasium, dat in juni verschijnt. En over een kwart eeuw kan een nieuwe generatie dit ritueel herhalen. Want aan de leerlingen van nu wordt gevraagd hun toekomstvisie op het onderwijs aan het papier toe te vertrouwen om die vervolgens in te metselen. |
| 19-02-2008 08:16 | Thijs van Maris [2002] |
| * * * |
|
|
